Bir kus ve eşek uçakta canları çok sıkılmış muziplik düşünürken kuş yukarıdaki hostes düğmesine basmış hostes: buyurun ne istemimdiniz? demiş, kus: hiç muziplik olsun diye basmıştım hostes sinirlenip gitti ve yine kus düğmeye bastı. Hostes: buyurun ne istemiştiniz demiş. Kuş: hiç muziplik olsun diye basmıştım. Hostes yine sinirlenip bu defa pilota gitti ve dedi ki içerde bir yolcu kus var ve durmadan düğmeye basıp öylesine bastığını söylüyor dedi. Pilot da dedi ki bir daha basarsa aşağı at dedi bu defa eşek basmak istedi ve bastı. Hostes geldi ve sordu buyurun ne istemiştiniz dedi eşek de muziplik olsun diye bastım dedi sonra hostes onların ikisini de aşağı attı. Kuş kanatlarını açıp uçmaya başladı ve eşeğe dedi sende kanatlarını açsana Eşek de benim kanatlarım yok ki dedi kuşta o zaman neyine güvenip basıyorsun ki düğmeye dedi. Dışarıda gökyüzünün duru sessizliğine asılı kalmış güneşin altında yanıyorken, bir de ülkenin içinde bulunduğu durumun ölümcül sıcaklığıyla kavruluyoruz. Karanlığın örtmek istediği bir coğrafyada, ölümler meydan okuyor. Tüm renkleri soldurmak isteyen ve acıdan korlaşan yürekleri sustururcasına sevgisizlikler yaşanıyor, yaşatılıyor. Geride külleşen acılar, sebepsiz ağlamalar ve diz boyu karanlıkta kalmış anılar kalacaktır…  Çirkinlikler yeşerdi bu güzelim yerlerde. Bir kargaşa ortamındayız. Ve maalesef toplum olarak bir aldırmazlık ahlakı içindeyiz. Bu aldırmazlık, haylaz düşünce sahiplerinin göğsünü kabartacak şekilde olmasa bile, toplumu tehdit eden ve yorgunluk veren bu zihniyet, yürekleri susturmaktadır.  İblise ve karanlığa tapınmamın verdiği ucube bir inanış tarzı. Ürkütücü bir amacın hayaliyle, ayrıcalıklarını kötüye kullanarak hiçbir yere varılmaz. Felaketler sadece insanları ayırmakla kalmaz. Aynı zamanda o miskin kurallarınızın da susacağını bilmeniz ve unutmamanız gerekir. Unutmayalım ki karanlığın kölesi durumuna düşmek, hayallerini kucaklamak yerine toplumu felaketin kucağına oturtmak demektir.  Kişilik ve kimliklerinden soyulmuş milyonlarca insan. Artık güzellikler bulutsuz bir gökyüzü değil, yıldızların en parlak olduğu zamanlar geride kaldı. Anlatılmaz kaygılar, tehlikeler yaşanıyor. Gözlerimiz artık o sevimli şarkıları söylemiyor. Yüreklerimizdeki sevgi yerini kin ve nefrete bıraktı. Sevgiyle Kalın. Esenlikte Yaşayın. Mustafa Mızrak / Gazeteci / Yazar