RÖPORTAJ: RAZİYE ERDEN YILDIRIM
Mahalleyi kim temsil eder? Elbette, muhtar. Mahallelinin derdinden, yasından, heyecanından, mutluluğundan ilk o haberdardır. Mersin’in mahallelerinin sesi olabilmek için her hafta bir muhtarın kapısını çalıyorum. Bu hafta durağım Sağlık Mahallesi. Görevi 30 yıl muhtarlık yapan amcasından devralan, ikinci döneminde de seçmeninin güven tazeleyerek muhtarlık koltuğunu kimseye kaptırmayan isimle tanıştım: Sağlık Mahallesi Muhtarı Ayşe Şen. Her sokakta bir anısı, her kapıda bir selamı olan, Mersin’in en eski yerleşim alanlarından Sağlık Mahallesi Muhtarı Ayşe Şen ile mahallenin taleplerini ve muhtarlık serüvenini konuştuk.
Muhtarlık hikâyeniz nasıl başladı?
Bu mahallede doğdum, büyüdüm. 2000 yılında özel bir hastanede çalışıyordum, sonra emekli oldum. Amcam 30 yıl muhtarlık yaptı. Ben de yanında sekreterlik yaptım, işi öğrendim. Amcam aday olmayınca ailece aday olmama karar verdik. “Kazanırsam devam ederim, olmazsa üzülmem” dedim. Şükür, 2019’da seçildim, ikinci dönemimi yapıyorum. İlk seçimde 9 aday vardık, bu dönem 4 adaydık. Vatandaş güvenini gösterdi, koltuğumuzu koruduk.
Sağlık Mahallesi Muhtarına “devam etmeyi düşünüyor musunuz?” diye sorsam ne yanıt verir?
Sağlık durumum ne gösterir bilemem ama çalışmayı seviyorum. İnsanlara dokunmak, yardımcı olmak beni mutlu ediyor. Mesela yalnız yaşayan yaşlı bir amcamız vardı, kendine bakamıyordu. Gerekli kurumlara ulaştım, bakım evine yerleştirildi. Biz aracı oluyoruz, sosyal hizmetlerle birlikte süreci takip ediyoruz.
Mahalleden bahsedelim. Sağlık Mahallesi nasıl bir yer?
Bizim mahalle çok eski, merkezde bir mahalle. Şu anda kentsel dönüşüm kapsamında. 2015 yılında başladım muhtarlığa, o zaman da vardı bu durum, hâlâ devam ediyor. Müteahhitler evleri tek tek alıp yenilemeye başlıyor. Tabii bu süreçte yollar bozuluyor, toz, kir, gürültü eksik olmuyor. Müteahhit bir sokakta başlıyor, hemen ardından yan tarafta da talep geliyor. Neredeyse bütün sokaklarımızda bu süreç yaşandı.
Peki, kentsel dönüşüm süreci şu anda ne durumda?
Kentsel dönüşüm aslında hâlâ devam ediyor ama son iki yıldır durmuş gibiydi. Belediyeyle yapılan anlaşmalardan dolayı müteahhitler girmiyordu. Şimdi yeniden başladılar. Yollarımız tekrar kazılacak, bozulacak ama bu bir kısır döngü. Eski bir yerleşim yeri olduğu için dönüşüm tamamlanmadan bitecek gibi görünmüyor.
Mahallede eğitim durumu nasıl?
Mahallemizde iki okulumuz var: Zübeyde Hanım ve Kuvay-ı Milliye. Zübeyde Hanım İlkokulu 6 Şubat depreminden sonra yıkıldı. Öğrenciler şu anda Selçuklar’daki Ali Kuşçu Okulu’na gidiyor. İnşallah bu dönem kendi okullarına dönecekler. Anneler çok zorlandı, çocuklarını uzak okullara götürüp getirmekle yoruldular. Servis yapılabilir mi diye düşündüm ama maalesef öyle bir uygulama yokmuş. Aileler üzülüyor, ben de onlarla birlikte üzülüyorum. Okul yeniden açılırsa hepimiz mutlu olacağız.
Suriyeli nüfus yoğun mu?
Eskiden binleri buluyordu, çok fazlaydı ama şimdi azaldı. Savaş bitince dönenler olmuş. Kayıt oluşturmuyorlar. Çocukların okuldaki eksikliklerini öğretmenler, müdürler bize bildiriyor. Sonrasında ev ziyaretlerinde taşındıklarını öğreniyoruz, demek ki gitmiş oluyorlar.
Kadınlara yönelik kurslar ya da sosyal faaliyetler var mı?
Halk Eğitim bazen kurslar açıyor; dikiş, nakış gibi. TORTEK zamanında Toroslar Belediyesi’nin destekleriyle kurslarımız vardı ama sonrasında bazı birimler kapandı. Şu an sadece Balkanlar Derneği’nde bir kurs devam ediyor. Geçmişte eski Meram Sineması’nın yerine yapılan binada 8. ve 12. sınıflara özel ücretsiz dershaneler açılmıştı. Büyükşehir Belediyesi’nin desteğiyle şimdi yine başladı. Bu kurslar maddi durumu iyi olmayan aileler için çok faydalı. Çocuklar ders alıyor, öğretmenler de ek gelir sağlıyor. Hatta Büyükşehir ortaokul öğrencilerine akşam çorbası bile veriyor. Gerçekten güzel bir uygulama.
Kadınlar sizden en çok ne talep ediyor?
Ev hanımlarımız genelde sosyal bir alan, uğraş istiyor. Ben de istiyorum açıkçası. Geçen sene Kaymakamlığın kurs merkezleri vardı ama bizim mahallede uygun yer bulamadık. 3-4 katlı bir bina aradık ama çıkmadı. Şimdi Çağdaşkent’te yeni bir yer açılacak, buradan oraya gidecekler. Hem Büyükşehir’den hem Toroslar Belediyesi’nden sosyal yaşam merkezi istiyorum. Hangisi önce yaparsa kadınlarımız için çok iyi olur.
Mahallede çocuklara yönelik etkinlikler yapılıyor mu?
Evet, çocukları ve aileleri sürekli etkinliklere götürüyorum. Gençlik Parkı’na, gezilere… Hiç durmuyoruz. Mahalle içinde de etkinlikler düzenlemeyi planlıyorum. Her şey çocuklarımız için.
“Muhtarlıklar kaldırılsın” diyenler oluyor. Siz ne düşünüyorsunuz?
Kesinlikle katılmıyorum. Vatandaşın ilk ulaştığı kişi muhtar. Belediye başkanına ulaşmak kolay değil ama biz 24 saat telefon başındayız. Akşam aydınlatma yanmıyor, çöp toplanmıyor, yaşlı teyze yalnız kalıyor… Hepsinde devreye biz giriyoruz. Belediyenin birçok yardımı var; sosyal hizmet, sosyal yardımları, evde bakım gibi... Biz vatandaşları bu hizmetlere yönlendiriyoruz ve gerekiyorsa bizzat arayıp organize ediyoruz. Temizlik, asfalt, kaldırım gibi konularda hem Toroslar hem Büyükşehir Belediyeleriyle sürekli iletişimdeyiz. Muhtarlık olmazsa işler aksar. Belediye Başkanı, Milletvekili ve Cumhurbaşkanı da seçilmiş kişi ama vatandaş en çok muhtara yakın. Bize hemen ulaşabiliyorlar, kapımız her zaman açık. Telefonlara bakıyoruz, gelenleri anında karşılıyoruz. Bir belediye başkanına bu kadar kolay ulaşamazsınız, randevular uzun süreli olur. Biz ise girişte duruyoruz, kapıyı açıyoruz ve vatandaş içeri giriyor. Derdini anlatıyor, dinliyoruz, çözüm arıyoruz.
Mahalleli size ulaştığında sorunlar daha mı hızlı çözülüyor?
Evet. Mesela bir gün apartmanın yarısında elektrik vardı, yarısında yoktu. Vatandaş beni aradı, hemen 186’yı aradım, sabah ekip geldi, sorunu çözdü. Vatandaş da memnun oldu. Biz devreye girince işler hızlanıyor. Hem biz hem vatandaş mutlu oluyoruz.
Muhtarlıkta sizi en çok neler etkiledi?
Çok anım var… Bazen komik, bazen gergin. Özellikle yaşlı ve sinirli vatandaşlarla uğraşmak kolay değil ama ben hep sabırla yaklaşırım. Muhtarlık sevgi ve sabır işi. İnsanları dinleyince her şey daha kolay çözülüyor.
|
Yorumlar (0)
